“ПАГОНЯ”

– герб, выява конніка з занесеным над галавой мячом. Існаванне сімвала “Пагоня” на Беларусі пацвяржаецца беларуска-літоўскімі летапісамі з ХІІІ ст. Коннік ёсць на пячатцы полацкага князя Глеба (Нарымонта) на дамове 1330 г. з Рыгай. З 1370-х годоў “Пагоня” прысутнічае на пячатках уладароў ВКЛ. Статут ВКЛ 1566 года юрыдычна замацаваў выкарыстанне герба “Пагоня” за этнаграфічнымі беларускімі землямі. Гербоўнікі XVI – XVIII стагоддзяў вылучалі 5 разнавіднасцяў герба “Пагоня”. У класічным варыянце – гэта ў чырвоным полі ўзброены рыцар на белым кані. Правай рукой ён трымае ўзняты над галавой меч, на левым плячы шчыт з падвойным залатым крыжам. Конь пакрыты трохканцовай гунькай. Афарбоўка збруі і шчыта рыцара на найбольш старажытных малюнках блакітная.

З 19 верасня 1991 г. да 7 чэрвеня 1995 г. “Пагоня” была дзяржаўным гербам Рэспублікі Беларусь.